ხუთქიმიანია ვარსკულავი სოლომონისი, ენით არის დანიშნული, სახელი რიგობრივი რანგისა არს ენ-ი. ესე არს გასაღები მეხუთე დღისა დაბადებაში. ხუთფრთიანია ვარსკულავი ადამისი და ადამის ცოდნისა და ედემური სიბრძნის გასაღებია ხუთფრთიანი ვარსკულავი სოლომონითი.

ფარ-რან-ენით ვარ ფრე ლაზარეს ენითი ღმერთის ენა-ხე.

მერწყულითია მოგვითი, მოგუთა ჭა მოგ-ანითი ვედრო-ანით ღებითი.

ფრე - წყაროა ჭისა.

ეწაფეთ ჭას ანუ ეფრეთ ცოდნით ეფრე-მითით, აღორძინებაა ეფრემი, ნუგეშინის-მცემელი, ეფრემითა ვარ ქართველი, სახით იერითი და შუბლით მზითი, გონცეცხლმჭვრეტი წყალთა ზედა, იუდეველი შთაგონებითა და გენით.

ეფრემ უმჯობესისადმი წარმატებითი სვლაა ქართველი ერისა, იაფეტის კურთხევით ნებადართული ნოეს ბაგითა და ღმერთის ხელით.

ქართველურითნო, ახალ ერაში ეროდე, შენ აღიშენე იერუსალემი, აფროსინაა მაცნე სიხარულისა ცის კარით, ცისკრის ვარსკულავიერითი.

მე ვბრძანებ, თქვენ მისმინეთ, აღმასრულებელმა აღასრულოს, შეუსრულებლობა ღმერთმა საჯოს. უტყუარ არს ბრძანებანი ფსომთოფანისა, ახალ-ღებით სიცოცხლისა. მორაკრაკდეს და მოწკრიალდეს გზანი კისკასით მოარული ერის, კისის ხეობის სათავით აიზომავდეთ მერწყულის თანავარსკულავედის - სადალ-მელიქის ვარსკულავის მძარღუნელ მეფის - მელიქის სახელს, ჩინიან მელიქ-სედეკისას, ანაი-რა მელქისედეკისას.

მოვიდეთ სიბრძნით საბრძანითით, ვზომოთ ცით სამ-ბრძანითით: აბრაჰამით, დავითითა და სოლომონითით.

ეფრემით ვაცოცხლებ სიტყუას!

აღმოსავალით მოვიდეს მელქისედეკი!

იაფეტელებმა იცნონ მელქისუა!

დავიწყება შემთხვეულთა ძვირთა კონდამიანეს ტაძარით აიზომოს, ახალი ერა ახალისადდეს!

გომბორის თორმეტი ჭით ავენთები, ძირძუალითით ვსენ ცის კარის ამაღლება, “პატარა მთამ’’ თქუას განვჭაბუკდი, “ბებერი გორის მთამ’’ კისკისას შენაკადებით მონიშნოს “ხევების სათავე’’.

მეხუთე ბეთ-ლომითია, რე-გულითია დიდი-მზე, ვანდნენ არიელნი სადალმელექის სხივის ქუეშ, იძიონ ქუეყანითი, ყანის მწყერით პურმარილიონდნენ.

ლომზე ამხედრებულმა ადამმა დაჰნიშნოს ამირანის ვარსკულავი, ერი გონმეცანითდეს - ქართულით-ვარდით-დეს, აღმოსავლეთით ია-ვანითდეს.

მცირემ განწმიდოს დიდი და დიდით ზეარითდეს ზარი ზიარებისა. აღდგეს ერი სიხარულით - მთით და ეფრემის კარიბჭით შემოვიდეს განსვენება. დარი შემოდგეს ალიონზე, დარიალით ისაზღვროს მეგობრობა.

ცის კავით კავდეს კავკასიონზე ცის-კარის შემოსვლა, ცა - ბუდით, აფროდიტი მასამესა ცასა ზედა, რომელსა ეწოდების მელტარო, მისით ზევზომ.

მზისპირ-სახიერის ჩინებამდე, ისრაელით ეფროს ლესტიკი. ლეღატი ჰრომით მოსული - ნოეს ბარდეს, იაფეტმა უმამოს! ასე ასით დავიწნათ რა-მზე-სითით ას-პირა-სით, აპიროსით.

ბენიამენის შტოს ქალაქი აფრა - განლაგებული ორფად, ზენიდან ქუესაზომით მიგნებით წიგნდეს.

ღმერთო მომაქციენ ჩუენ, გამოაჩინე პირი შენი, და ვცხონდეთ.

ღმერთო ძალთაო, მომაქციენ ჩუენ, გარდმოიხილე ზეცით და იხილე და მოჰხედენ ვენასა ამას. საქართველო შენგან განისაჯოს და მოწყალებითა შენითა აღორძინდეს.

საქართველო, კავაკასიონით სისრულით წარემართე, ნუ შესწუხნები, მსხემ გექმნებიან შენ ლტოლვილნი უკრაინისანი. იყვნენ საფარველ თქვენდა პირისაგან მდევარისა, რამეთუ წარდა თანამბრძოლები შენი და მთავარი წარწყმდა პონტოს პილატელი, დაეცა კუდი მისი ზღართანითა და ესო - მეხი, რომელი თრგუნვიდა ქუეყანასა ზედა.

მოვიდეს ცისკრისა ვარსკულავისა თანა და მზესა უძღოდეს წინაწარმეტყუელებით, და განემართოს წყალობით საყდარი და დაჯდეს მას ზედა ჭეშმარიტებისა თანა კარავსა შინა დავითისსა განმკითხველი და გამომეძიებელი მშჯავრსა და მოსწრაფე სიმართლესა ზედა. ეთქუას - გე-ცანით და ითქუას ცნობით წერილისათი - გი-ცანით.

ხუთკუნჭულათია სოლომონის ვარსკულავი, არმოგებითია ძალა ერისა, ვენაითაა მდიდარი ფიქრი, ღვინითაა ნოე, სასმისითაა იაფეტი, შერამზადოს იაფეტდა ახალ ბეთ-ბანით.

მოვედი ცებით, ვგზევე ერი მზით, მოვედები მთებით, ბეთბე-ქორის მთით. განწმენდითა ვარ რუთი, ევითა ვარ ორევითით ეფრაიმისათი.

არწივი ბუდეს იკეთებს, შენ დაზეციერდი ერო - პურითა და ღნით. ქრისტე შემობრძანდეს ნაზი-არეთი და ველით.

მე ვარ აქომაგება შენი მთვარითა და მზით, ვარსკულავებითა და ცით.

კენჭა ბერი

ცხენი ბედით და ცისკრის მახარობელით მამალით.

ნეხს კარიბჭით შემოვიდეს ლომი.

სამი დღით მერედიდით.

აენთოს ონი, იცვალოს პირით,

წინა-პარით და ახალპარვით.