ნაწილი II

ნუ მარტო გვარითა ხართ მეფენი, ნურცა სიმრავლე მორჩილთა გამეფებდენ თქუენ, მხოლო ღმერთი გირჩევდეთ და გამეფებდეთ თქუენ.

ცათა შინიდან წარმოგგზავნეთ თქუენ დაბადებაში ქუეყანასა ზედა, ცით შეგათანხმეთ მე და რაჲ ვაებაჲ შეგეყარათ თქუენ. მიციან მე მამათა თქვენთა, იცანით ერთმანეთი, აეწყვეთ ლოცვით, ეგზევეთ ჩემით, იმისამართეთ დროში მიზნითა და საღმრთო რჩევით.

მით-იხარეთ!

არა დაგავიწყდეთ ყე, თქუენა ხართ მკჳდრნი საქართველოჲსა, ისრაჱლის მემკჳდრენი.

ისმენდეთ სიტყუას ნიშთასასწაულთმჭჳრეტელისაჲსა: უფალმა უფალთამან წარმომგზავნა მე-თქმად სიტყუანი სახლსა შინა ღრიანკალთასა.

ვიყავ ქალაქსა ზესთაფონებისასა უბანსა კირკესითსა, კლდის-ერდობაღსა და განიჴსნეს ცანი და ესე ხილვაჲ მსგავსებისა დიდებისა უფლისაჲ;

და ვიხილე და სიხარულითა აღვივსე, დავენთე ცეკჳად, როს მონდომებით ვცეკვავდი, მესმა ჴმაჲ მეტყუელისაჲ ჩემდამო.

და თქვა ჩემდამო: ძეო კაცისაო! დადეგ ფერჴთა ზედა შენთა და ვიტყოდი შენდამი.

და მოვიდა ჩემ ზედა სული არწივისაჲ, და აღმიღო მე, და აღმადგინა მე, და აღმიტაცა მე, და დამადგინა მე ფერჴთა ჩემთა ზედა და მესმოდა მისი, მეტყუელისაჲ ჩემდამო;

და თქუა ჩემდამო: ძეო კაცისაო, მიგავლენ მე შენ სახლისა მიმართ ისრაჱლისა, განმამწარებელთა მიმართ ჩემთა, ნათესავისა ძირმწარისა და კისკასისა, რომელთა განმამწარეს მე, მათ და მამათა მათთა, და შეურაცხ-მყოფ იქმნეს ჩემდამო ვიდრე დღესისამდე დღისა.

განწმინდო შენ ისინი, რომელ მორჩილ იქნას სიტყუისა ჩემისა, - ამას ბრძანებს უფალი უფალთა: - უთხარ შენ!

და ძენი პირფიცხელნი და გულმყარნი, რომელთა მიმართ მე მიგავლენ შენ მათდამი, და სთქუა მათდა მიმართ:

ამათ იტყჳს უფალი უფალთა:

ისმინონ ღათუ სადმე, ანუ შეიკდიმონ მით, რამეთუ სახლი განმამწარებელი არს, და ცნან, ვითარმედ წინაწარმეტყუელი ხარ შენ საშუალ მათსა.

და შენ, ძეო კაცისაო,

ნუ ეშიშვი მათ,

ნუცა განჰკრთები პირისაგან მით, რამეთუ განკსუვდენ და ზედშეკრბენ შენ ზედა გარემოჲს და საშუალ ღრიანკალთასა მკჳდრ ხარ შენ; სიტყუათა მათთაგან ნუ გეშინინ და პირისაგან მათისა ნუ განჰკრთები, რამეთუ სახლი განმამწარებელთა არს; და არქუთ სიტყუაჲ ჩემი მათ; უკუეთუ არა ისმინონ სიტყუაჲ ჩემი, ანუ თუ განჰკრთენ, რამეთუ სახლი განმამწარებელთა არს.

და შენ, ძეო კაცისაო, ისმინე მეტყუელისაჲ შენდამი: ნუ იქმნები განმამწარებელ, ვითარცა სახლი განმამწარებელი; აღყავ პირი შენი და ჭამე რომელთა მე მიგცემ შენ.

და ვიხილე -

და, აჰა, ჴელი განმარტებული ჩემდამო, და მას შინა თავი წიგნისაჲ.

და განგრაგნა იგი წინაშე ჩემსა და იყვნეს მას შინა დაწერილებ პირიმზის ენით წინა და უკან.

და იყო მის შორის გოდება, და გურინვაჲ და კილოვნობა და ვაებაჲ.

როს წერილის ბრძანება შევჭამე, მსმენელი ფუტკარივით დამესია, იგრძნეს სუნი თაფლისა.

წამ ყოფით დაწამწამებით, ისააკი წარმომესახა, ისაა - კი! ვიფიქრე მერმე, გამეღიმა და ოქროპირობას შევუდექი.

არიელს უყვარს ტკბილი სიცილი და ამ წერილის თაფლად ტკბობას დედოფალთან მას გავატან.

ცრემლის მოსაშრობი და ნაღელის განსაქარვებელია, მითითებულითი.

ისრაჱლს შევპირდი გოდება მხიარულებით უნდა შეგიცვალოთ, ღმერთმა ინება ასე-ო.

მამის წინაშე მორბენალმა იაკობმა თავად უწყის - რა ურჩებანიც ურჩა ბანზე, ძმური სიყვარულის სისავსით განცდისას.

გიორგი იონთა ჰიპერიონი