ნაწილი II

მინდობილ-იყავ, მართალო ისრალის ძმაო, ეს-ავი დრო განილია და ავთან-დილა მოიწია, ამუშაკდა კალმის ტარი-ელიასი, მოიმდინარა სიყვარულის წყარომ, ნაკადულებით ხევნი გაცისკროვნებულნი და აისი დასახელდა ცისკრის ვარსკულავიანი.

მინდობილ-იყვენით საცხოვარნი ველისანი, რამეთუ იმორჩეს ველთა უდაბნოსათა, რამეთუ ხემან გამოიღო ნაყოფი თსი.

ვენამან და ლეღუმან მოსცეს ძალი მისი. ტყე-მალმა ტყე-მალა, შეიტყე-მალე, ტყემ გამოსცა სურნელი თსი.

და შვილნო სიონისანო, კავკა-სიონის მშვენებანო, სიოვ ქართა-ველის სიჩჩლ აქარიაქდი.

ქართველნო, იხარებდით და იშუებდით უფლისა მიმართ ღმრთისა თქუენისა, რამეთუ მოგცნა თქუენ ჭამადნი სიმართლედ და

გიწმოს თქვენ წმა, მსთუა და მცხუედი, ვითარცა წინასწარ.

კოლო-ხეთით დავიწყებ: ძირმწარევ და კისკასო ერო ჩემო, მყნობას ძუელზე ახალ-უხებით, ეგზევოს ამა საქმეთა მდევარი კოლხეთის მოურავითი - ჰერაკლითი მეთევზითი ჩაგანავათაგანი.

და აღივსნენ კალონი იფქლითა და ზეშთა გარდაეცნენ საწნახელნი ღნითა და ზეთითა, და ნაცვლად მოგაგო თქუენ წელიწადთა წილ, რომელნი შესჭამნა მკალმან,  და ბუზმან, და ერვისივმან, და მგრაგნელმან, ძალმან ჩემმან დიდმან, რომელი გამოვავლინე თქუენდამი.

და სჭამოთ მჭამელთა და განსძღეთ და აქოთ სახელი უფლისა ღმრთისა თქუენისა, რომელნი ქმნნა თქუენ თანა საკრველებანი და არა ჰრცხვენეს ერსა ჩემსა, საქართველოს მკვიდრსა, სრულიად კავკასიონის მამასახლისობის ერსა, მტკიცედ რწმენით საუკუნომდე.

და სცნათ, ვითარმედ საშუალ ისრალისა ვარ. და მე ვარ უფალი ღმერთი თქუენი. და არა არს ღმერთი თნიერ ჩემსა. და არა ჰრცხუენეს ერსა ჩემსა ქართველსა საუკუნოდმდე.

და იყოს ამათსა შემდგომად მივჰფინო სულისაგან ჩემისა ყოველსა ზედა ორცსა და წინაწარმეტყუელებდენ ძენი თქუენნი, და ასულნი თქუენნი, და მოხუცებულნი თქუენნი ძილისშორისსა იძილისშორისებდენ, და ჭაბუკნი თქუენნი ხილვას იხილვიდენ.

და მონათა ჩემთა ზედა და მევალთა ჩემთა ზედა მათ დღეთა შინა მივჰფინო სულისაგან ჩემისა და წინაწარმეტყუელებდენ, და ვსცე ნიშები ცასა შინა ზე და სასწაულებ ქუეყანასა ზედა ქუე, სისხლი და ცეცხლი და ალმური კუამლისა.

მზე გარდაიქცეს ბნელად და მთოვარე სისხლად პირველ მოსლვადმდე დღე უფლისა  დიდისა და მჩენი.

 და იყოს, ყოველმან, რომელმანცა ხადოს სახელსა უფლისასა, ცხონდეს, რამეთუ შორის მთასა სიონსა და იერუსალმსა შინა იყოს ცხოვნებული, ვითარცა თქუა უფალმან. და მახარებელნი, რომელთა უფალმა უწოდოს.

გან მსაჯულება

რამეთუ აჰა, მე მათ დღეთა შინა, და მას ჟამსა შინა, ოდეს მოვაქციო ტყუეობა იუდასი და იერუსალმისა.

და შევკრიბნე ყოველნი ნათესავნი, და შთავიყუანნე იგინი ღელესა იოსაფატისსა და ვესაჯოდე მათდა მიმართ მუნ ერისათს ჩემისა და სამკდრებელისა ჩემისა ისრალისა, რომელნი განითესნენ წარმართთა შორის და ქუეყანა ჩემი განიყუეს, და ერსა ჩემსა ზედა განიგდეს წილი და მისცნეს ყრმანი მეძავთა, და ქალებსა განყიდდეს ღნისა წილ და სუმიდეს.

და რად თქუენცა ჩემდა ტროს და სიდონ და ყოველი გალილეა უცხოტომთა, ნუ მოსაგებელსა მომაგებთ მე თქუენ, ანუ ძრის-

ჰმოსენეობთ თქვენ ჩემდა, მახლად და მსწრაფლ მოვაგო მოსაგებელი თქუენი თავთა მომართ თქუენთა.

მის წილ, რომელ ვეცხლი ჩემი და ოქრო ჩემი მიიღეთ და გამორჩეულებანი ჩემნი და კარნი შეიხუენით სახლთა მათ თქუენთა.

და ძენი იუდასნი და ძენი იერუსალმისანი განსცენით ძეთა ელლინთასა, რათა განაგარევნეთ იგინი საზღუართაგან მათთა, რამეთუ აჰა, მე აღვადგინნე იგინი ადგილისაგან, სადა განსცენით იგინი მუნ. და მოვაგო მოსაგებელი თქუენი თავთა მომართ თქუენთა.

და უკუნვსცნე ძენი თქუენნი და ასულნი თქუენნი ელებსა ძეთა იუდასთასა და განსცემდენ მათ ტყუეობად ნათესავისა მიმართ შორის მყოფისა, რამეთუ უფალი იტყოდა:

ქადაგენით ესენი წარმართთა შორის, წმინდა-ყავთ ბრძოლა, აღადგინენით მბრძოლნი, მოიყვანენით და აღვედით ყოველნი მამაკაცნი მბრძოლნი.

დაჭრენით სანისნი თქუენნი რმლებად, და მანგალნი თქუენნი მაზრრაკებად.

უძალო იტყოდედ, ვითარმედ: ძალ-მიც მე. შეკერბით და შევედით ყოველნი ნათესავნი გარემოთ და კრება ყავთ მუნ, მშდი იყავნ მებრძოლი.

აღდგედ და აღვიდოდეთ ყოველნი ნათესავნი ღელედ მიმართ იოსაფატისსა, რამეთუ მუნ დავსჯდე განსჯად ყოველთა ნათესავთა გარემოთა.

განვლინენით მანგალნი, რამეთუ წარმოდგა მსთულებელი. შევედით, დასწნიხეთ, რამეთუ სავსე არს საწნახელი, გარდაეცემიან ტაგარნი, რამეთუ განმრავლდეს ძრნი მათნი.

ოხრანი იოხრნეს ღელესა შინა სასჯელისასა, რამეთუ მახლობელ არს დღე უფლისაღელესა შინა სასჯელისასა.

მზე და მთოვარე დაბნელდენ და ვარსკულავთა ავლინონ ნათელი მათი.

ხოლო უფალმან სიონით ღაღად-ყოს და იერუსალმით მოსცეს  

მა თსი, და შეიძრას ცა და ქუეყანა, ხოლო უფალმან ჰრიდოს ერსა თსსა და განაძლიერნეს ძენი ისრალისანი.

და სცნათ, ვითარმედ მე ვარ უფალი ღმერთი თქუენი, დაკარვებული მთასა ზედა წმიდასა ჩემსა - სიონ შინა.

და იყოს იერუსალმი წმიდა და სხუა ნათესავნი არღა შევიდენ მას შინა არა მერმე.

და იყოს მას დღესა შინა და მოაწთონ მთათა სიტკბოება და ბორცუნი ადენდენ სძესა. და ყოველნი გამოსატევებელნი იუდასნი ადინებდენ წყალთა. და წყარო სახლისაგან უფლისა გამოვიდეს.

და მოჰრწყვიდეს ნაღუარევსა ეკალთასა. ეგპტე განსარყუნელად იყოს და იდუმიაველად განრყუნილებისად იყოს მძლავრებათათს ძეთა იუდასთასა მის წილ, რომელ დასთხიეს სისხლი მართალი ქუეყანასა შინა მათსა.

ხოლო ჰურიასტანი საუკუნოდ დამკდრებულ იქმნეს და

იერუსალმი ნათესავთადმე ნათესავთასა.

და გამოვიძიო სისხლი მათი და არ ვაუბრალოო, და უფალმან დაიმკდროს სიონს შინა.

წერილითითდა წმიდა შვიდეულში - მამლის მესამე ყივილის ჟამს.

კენჭა-ბერი

კენჭა-ბერი