წინადაგებით წინასწარმეტყუელება წინაწარმეტყუელებით მხილველითდა ანუ დაფარულიდან ღმრთის ნებით აღიძრა ხარებით აღდგომაში

“ და ვიხილე ახალი ცა და ქუყანა ახალი; რამეთუ პირველი იგი ცა და პირველი იგი ქუყანა წარხდეს, და ზღუა არღარა არს მერმე. და მე, იოანე, ვიხილე იგი ქალაქი წმიდა იერუსალიმი ახალი, გარდამომავალი ზეცით ღმრთისაგან, განმზადებულ ვითარცა სძალი, შემკული ქმრისა მიმართ თსისა.

და მესმა მა დიდი ზეცით, რომელი იტყოდა: აჰა, სამკდრებელი ღმრთისა კაცთა თანა, დამკდროს მათთანა; და იგინი იყუნენ არ მისსა, და იგი ღმერთი მკდრ იყოს მათ შორის ღმრთად მისსა.

და ახოცოს ღმერთმან ყოველი ცრემლი თუალთაგან მათთა, და სიკუდილი არღარა იყოს მერმე; და არცა გლოვა, არცა ღაღადება, არცა ტკივილი არღარა იყოს მერმე; რამეთუ პირველნი იგი წარხდეს.

და მრქუა მჯდომარემან მან საყდარსა ზედა: აჰა ესერა, ყოველსავე ახალ ვყოფ, და მრქუა მე: დაწერე, ვითარმედ ესე სიტყუანი სარწმუნონი და ჭეშმარიტნი არიან.

და მრქუა მე კუალად: იქმნა! მე ვარ ანი და ე, დასაბამი და აღსასრული;

მე წყურიალსა მივჰსცე წყალი წყაროსა მისგან წყლისა ცხოველისა უსასყიდლოდ, რომელმან ჰსძლოს დაიმკდროს ესე ყოველი, და ვიყო მისი ღმერთ, და იგი იყოს ჩემდა ძე.

ხოლო მოშიშთა და ურწმუნოთა, და ცოდლთა, და საძაგელთა, და კაცის მკულელთა, და მეძავთა, და მწამვლელთა, და კერპთ მსახურთა, და ყოველთა მტყუართა ნაწილი იყოს ტბასა მას, ცეცხლითა და წუნწუბითა მოტყინარესა; რომელ-არს სიკუდილი იგი მეორე.

და მოვიდა ერთი შდთა მათ ანგელოსთაგანი, რომელსა იგი აქუნდეს შდნი ლანკანნი, სავსენი შდთა მათ წყლულებათა მიერ უკანასკნელთა, და იტყოდა ჩემთანა და მრქუა: მოვედ და გიჩუნო შენ დედაკაცი იგი სძალი კრავისა.

და წარმიყუანა მე სულითა მთასა მაღალსა და დიდსა, და მიჩუნა მე ქალაქი დიდი, წმიდა იერუსალიმი, გარდამომავალი ზეცით ღმრთისაგან;

და აქუნდა დიდება ღმრთისა.

მნათობი მისი მჰსგავს იყო ქუასა პატიოსანსა, ვითარცა ქუასა პატიოსანსა, ვითარცა ქუასა იასპსა ბროლის სახესა.

და აქუნდა ზღუდე დიდი და მაღალი, და ბჭენი ათორმეტნი და ბჭენი ანგელოსთა ათორმეტნი;

და სახელები წერილი, რომელ არს სახელები ათორმეტთა ძეთა ისრაილისათა.

აღმოსავალით ბჭენი სამნი,  და სამხრით ბჭენი სამნი, და ჩრდილოთ ბჭენი სამნი, დასავალით ბჭენი სამნი.

და ზღუდესა მას ქალაქისასა აქუნდეს ათორმეტნი საფუძველნი, და მათ ზედა ათორმეტნი სახელნი ათორმეტთა მათ მოციქულთა კრავისათანი.

და რომელი იგი იტყოდა ჩემთანა აქუნდა საზომო ლერწამი ოქროსა, რათამცა განზომა ქალაქი იგი და ბჭენი მისნი და ზღუდენი მისნი და ქალაქი იგი მოოთხვითა დგას, და არს სიგრძე მისი, ვითარცა სივრცე. და გამზომა ქალაქი იგი ლერწმითა მით ათორმეტსა ათასსა უტევანსა.

ათორმეტი სიგრძე და სივრცე მისი და სიმაღლე მისი სწორ არს.

და საზომი - ზღუდისა მის ას-ორმოც და ოთხი წყრთა, საზომითა კაცისათა, რომელ არს ანგელოსისა.

და იყო მოსწრაფება ნაშენები ზღუდისა მისისა იასპის, და ქალაქი იგი ოქრო წმიდა, მსაგავსი ჭიქისა წმიდისა.

და საფუძველნი ზღუდე ქალაქისა ყოვლითა ქთა პატიოსნითა შემკობილი.

საფუძველი ერთი იასპი,

მეორე საფრონი,

მესამე ქალკიდონი,

მეოთხე სამარაგდე,

მეხუთე სარდონიქს,

მეექუსე სარდიოს,

მეშდე ოქრო ქუა,

მერვე ბივრიტი,

მეცხრე ტობაზიონ,

მეათე ხრისოპრასოს,

მეთერთმეტე იაკანთე,

მეთორმეტე ამეთსტო.

და ათორმეტნი იგი ბჭენი იყუნეს ათორმეტნი მარგალიტნი.

თთოეული ბჭე იყო ერთისა და ერთისა მარგალიტისა;

და უბანი ქალაქისა მის ოქრო წმიდა და ვითარცა ჭიქა ბრწყინუალე.

და ტაძარი არა მიხილავს მის შორის; რამეთუ უფალი ღმერთი ყოვლისა მპყრობელი ტაძარ მისა არს, და კრავი იგი.

და ვიდოდიან წარმართნი ნათლითა მისითა, და მეფე ქუყანისათა დიდება და პატივი წარმართთა მისგან მიიღონ.

და ბჭენი მისნი არა და შენ დღისი; რამეთუ ღამე მუნ არა იყოს.

და მიიღონ დიდება და პატივი წარმართთა მუნ,  

რ ა თ ა  შ ე ვ ი დ ე ს .

და არა შევიდეს მუნ ყოველივე შეგინებული, და მოქმედი ბოროტისა და ტყუილისა, გარნა დაწერილნი იგი წიგნსა მას ცხოვრებისა კ რ ა ვ ი ს ს ა !!! (გამოცხადება იოანესი)

თავი-ტან

                        ანუ ოციდა ერთი

                                                            თავი ტანს გამოებას.

აღდგეს მიზანი!

კიდობანიდან დაფარულით ვიღვაწე, რომელ ოციდაშვიდთა წელიწადისა განსრულებამდე ვიღვაწე, მე - გიორგიმ იონთა ჰიპერიონმა, იგივე მეროჭიკე ბაბალომ და იგივე კენჭა ბერმა. ამენით ამინ!

განიწმინდენით და გელით იერუსალმის კარიბჭესთან ხვალითით.