ნაწილი II
“და მრქუა მჯდომარემან მან საყდარსა ზედა: აჰა ესერა, ყოველსავე ახალ ვჰყოფ, და მრქუა მე: დაწერე; ვითარმედ ესე სიტყუანი სარწმუნონი და ჭეშმარიტნი არიან.
და მრქუა მე კუალად იქმნა! მე ვარ ანი და
ე (ჰოე), დასაბამი და აღსასრული; მე წყურიელსა მივჰსცე წყალი წყაროსა მისგან წყლისა ცხოველისა უსასყიდლოდ.
რომელმან სძლოს დაიმკ
დროს ესე ყოველი, და ვიყო მისა ღმერთ, და იგი იყოს ჩემდა ძე.
ხოლო მოშიშთა და ურწმუნოთა, და ცოდ
ლთა, და საძაგელთა, და კაცის მკულელთა, და მეძავთა, და მწამლველთა, და კერპთმსახურთა, და ყოველთა მტყუართა ნაწილი მათი იყოს ტბასა მას, ცეცხლითა და წუნწუბითა მოტყინარესა; რომელ-არს სიკუდილი იგი მეორე.
და მოვიდა ერთი შ
დთა მათ ანგელოსთაგანი, რომელსა იგი აქუნდეს შ
დნი ლანკანნი, სავსენი შ
დთა მათ წყლულებათა მიერ უკანასკნელთა, და იტყოდა ჩემთანა და მრქუა: მოვედ და გიჩუ
ნო შენ დედაკაცი იგი, სძალი კრავისა.
და წარმიყუანა მე სულითა მთასა მაღალსა და დიდსა, და მიჩუ
ნა მე ქალაქი დიდი, წმიდა იერუსალიმი, გარდამომავალი ზეცით ღმრთისაგან;
და აქუნდა დიდება
ღმრთისა. მნათობი მისი მსგავს იყო ქუასა პატიოსანსა, ვითარცა ქუასა იასპსა ბროლის სახესა.
და აქუნდა ზღუდე დიდი და მაღალი, და ბჭენი ათორმეტნი და ბჭენი ანგელოსთა ათორმეტნი;
და სახელები წერილი, რომელ არს სახელები ათორმეტთა ძეთა ისრაილისათა.
აღმოსავალით ბჭენი სამნი,
და სამხრით ბჭენი სამნი,
და ჩრდილოთ ბჭენი სამნი,
დასავალით ბჭენი სამნი,
და ზღუდესა მას ქალაქისასა აქუნდეს ათორმეტნი საფუძველნი, და მათ ზედა ათორმეტნი სახელნი ათორმეტთა მათ მოციქულთა კრავისათანი.
და რომელი იგი იტყოდა ჩემთანა აქუნდა საზომი ლერწამი ოქროსა, რათამცა განზომა ქალაქი იგი და ბჭენი მისნი და ზღუდენი მისნი.
და ქალაქი იგი მოოთხვითა დგას, და არს სიგრძე მისი ვითარცა სივრცე.
და განზომა ქალაქი იგი ლერწმითა მით ათორმეტსა ათასსა უტევანსა. ათორმეტი სიგრძე და სივრცე მისი და სიმაღლე მისი სწორ არს.
და საზომი ზღუდისა მის
ას-ორმოც და ოთხი წყრთა,
საზომითა კაცისათა, რომელ არს ანგელოსისა.
და იყო მოსწრაფება ნაშენები ზღუდისა მისისა იასპის, და ქალაქი იგი ოქრო
წმიდა, მსგავსი ჭიქისა წმიდისა.
და საფუძველნი ზღუდე ქალაქისა ყოვლითა ქ
თა პატიოსნითა შემკობილი.
საფუძველი ერთი იასპი, მეორე საფ
რონი, მესამე ქალკიდონი, მეოთხე სამარაგდე, მეხუთე სარდონიქს, მეექუსე სარდიოს, მეშ
დე ოქრო
ქუა, მერვე ბივრიტი, მეცხრე ტობაზიონ, მეათე ხრისოპრასოს, მეათერთმეტე იაკანთე, მეათორმეტე ამეთ
სტო.
და თორმეტნი იგი ბჭენი იყუნეს ათორმეტნი მარგალიტნი.
თ
თოეული ბჭე იყო ერთისა და ერთისა მარგალიტისა;
და უბანი ქალაქისა მის ოქრო
წმიდა და ვითარცა ჭიქა ბრწყინუალე.
და ტაძარი არ მიხილავს მის შორის; რამეთუ უფალი ღმერთი ყოვლისა მპყრობელი ტაძარ მისა არს, და კრავი იგი.
და ვიდოდიან წარმართნი ნათლითა მისითა, და მეფეთა
ქუ
ყანისათა დიდება
და პატივი წარმართთა მისგან მიიღონ.
და ბჭენი მისნი არა დაი
შნენ დღისი; რამეთუ ღამე მუნ არა იყოს. და მიიღონ დიდება
და პატივი წარმართთა მუნ, რათა შევიდეს.
და არა შევიდეს მუნ ყოველივე შეგინებული, და მოქმედი ბოროტისა და ტყუილისა, გარნა დაწერილნი იგი წიგნსა მას ცხოვრებისა კრავისსა. /გამოცხადება იოანესი, თავი 21, 5, 27/
დაწკრიალდით! დამშვიდდით! მოემზადეთ! ისრა
ლ, და ისრაელის ძენო და ასულნო, ქართა-ველითნი გელით სიყვარულით. სიდონიაა ამის საუკეთესო მაგალითი.
ბევრს შეგაწუხებთ მიმოვლით არსთა შიგან, სანამ ცეცხლი შინაგანი თავის ნაყოფს არ გამოიღებს მომავალისათვის.
გლოცავთ და გაკურთხებთ გლახაკი გიორგი იონთა ჰიპერიონი.
ჩემი მამა-პაპის ღმერთმა აბრაამის, ისააკის, იაკობის და ესავის კურთხევით დაგლოცოთ!