“და ვიხილე ცა ახალი და ქუ
ყანა ახალი; რამეთუ პირველი იგი ქუ
ყანა წარხდეს, და ზღუა არღარა არს მერმე.
და მე, იოანე, ვიხილე ქალაქი იგი წმინდა იერუსალიმი ახალი, გარდამომავალი ზეცით ღმრთისაგან, განზადებული ვითარცა სძალი, შემკული ქმრისა მიმართ თ
სისა.
და მესმა
მა დიდი ზეცით, რომელი იტყოდა: აჰა, სამკ
დრებელი ღმრთისა კაცთა თანა, დაიმკ
დროს მათთანა; და იგინი იყუნენ ერ მისსა, და იგი ღმერთი მკ
დრ იყოს მათ შორის ღმრთად მისსა.
და ახოცოს ღმერთმან ყოველი ცრემლი თუალთაგან მათთა, და სიკუდილი არღარა იყოს მერმე; და არცა გლოვა, არცა ღაღადება, არცა ტკივილი არღარა იყოს მერმე; რამეთუ პირველნი იგი წარხდეს’’. / გამოცხადება იოანესი, თავი 21; 1-4/
განგახსენებთ წერილს წინასწარმეტყუელთასა, მე, გიორგი, მონა ხვთისა, ჰიპერიონი იონთა, დაფარული ქალაქის კარიბჭის მცველი, 
რუსალ
მ
სა.
“და მოვიდეს სიონისათვის მ
სნელი და გარეწარაქციოს უთნოობა
იაკობისაგან, - იტყ
ს უფალი.
და ესე არს ჩემ მიერ აღთქმა მათდა, - თქვა უფალმან, - სული ჩემი, რომელი არს შენ ზედა და სიტყუანი, რომელნი მივსცენ პირსა შენსა, არა მოაკლდენ პირისაგან შენისა და პირისაგან თესლისა შენისა, - თქუა უფალმან, - ამიერითგან და საუკუნოდმდე’’. /ესაია 59; 21, 22/
“განათლდი, განათლდი იერუსალიმ! რამეთუ მოიწია ნათელი შენი, და დიდება
ღმრთისა
შენ ზედა აღმობრწყინდა.
აჰა, ბნელმან დაფაროს ქუეყანა
და ნისლი წარმართთა ზედა, ხოლო შენ ზედა გამოჩნდეს უფალი და დიდება
მისი შენ ზედა იხილვოს.
და ვიდოდიან მეფენი ნათელსა შენსა და წარმართნი ბრწყინვალებასა შენსა.
აღიხილენ, აღიხუენ გარემოს თვალნი შენნი, და იხილენ შეკრებულნი შვილნი შენნი. მოვიდნენ ძენი შენნი შორით, და ასულნი შენნი მ
ართა ზედა აღებულ იქმნენ.
მაშინ იხილო და გიხაროდეს, და განჰკრთე გულითა, რამეთუ გარდამოცვალოს შენდამო სიმდიდრე ზღ
სა, და წარმართთა და ერთა.
და მოვიდეს შენდა კოლტები აქლემთა, და დაგფარონ შენ აქლემთა მადიამისათა და გეფარისათა, ყოველნი საბა
თ მოვიდენ, მომღებელნი ოქრო
სა, და გუნდრუკსა შესწირვიდენ შენდა და ქვასა პატიოსანსა და მაცხოვარებითა უფლისა
თა ხარებულ იყვნენ.
და ყოველნი ცხოვარნი კედარისანი შემოკრბენ შენდა, და ვერძნი ნაბეოთისნი მოვიდენ შენდა, და შეიწირნენ შეწყნარებულნი მსხუერპლისაცავსა ზედა ჩემსა, და სახლი სალოცველისა ჩემისა იდიდოს.
ვინ არიან ესენი, რომელნი, ვითარცა ღრუბელნი, ფრინვენ და, ვითარცა ტრედნი მართუეთა თანა ჩემდა მომართ არს სიონ.
მე ჭალაკნი მელოდეს, და ნავნი თარშისანი პირველთა შორის მოყვანებად შვილთა შენთა შორით, და ოქროსა და ვეცხლსა მათსა მათ თანა სახელისათ
ს უფლისა წმიდისათ
ს ისრაილისა დიდებულ-ყოფად, და აღაშენნენ უცხოტომთა ზღუდენი შენნი, და მეფენი მათნი წარმოგიდგენ შენ, რამეთუ რისხვითა ჩემითა დაგეც, და წყალობითა ჩემითა შეგიყუარენ შენ.
და განეხუნენ ბჭენი შენნი სამარადისოდ დღე და ღამე, არა
დაე
შნენ, შემოღებად შენდა ძალსა ნათესავთასა და მეფეთა მოგურილთა, რამეთუ ნათესავი და მეფენი, რომელნი შენ არ გმსახურებდენ, წარწყმდენ, და ნათესავნი მოო
რებით მოო
რდენ.
და დიდება
ლიბანისა შენდა მოვიდეს სარო
სსა მიერ და ფიჭ
სა და ნაძ
სა ერთბამად დიდებად ადგილი წმინდა
ჩემი, და ადგილი ფერ
თა ჩემთა ვადიდო.
და მოვიდოდიან შენდამი ძენი დამამდაბლებელთა შენთანი და განმაძ
ნებელთა შენთანი შეშინებულნი, თაყუანის-სცემენ კუალთა ფერ
თა შენთასა ყოველნი, რომელნი გაჭირვებდენ შენ, და გეწოდოს ქალაქი უფლისა, სიონ, წმიდისა ისრაილისა.
ქმნისათ
ს შენისა დატევებულ და მოძულებულ, და არა იყო შემწე, და დაგდვა შორის სიხარულ საუკუნო მხიარულება ნათესავთასა,
და სწოვდე სძესა წარმართთასა და სიმდიდრესა მეფეთასა შჭამდე შენ, და სცნა, ვითარმედ მე ვარ უფალი მაცხოვნებელი შენი და გამომ
სნელი შენი, ღმერთი ისრაილისა.
და რვალისა წილ მოგართვან შენ ოქრო
, ხოლო რკინისა წილ მოგართუან ვეცხლი, და ძელისა წილ მოგართვან რვალი, ხოლო ქვისა წილ რკინა
და მივსცნე მთავარნი შენნი მშ
დობით და ზედამხედველნი შენნი სიმართლით.
და არა ისმეს ქუეყანასა შინა შენსა უსამართლობა
, არცა შემუსრვა
, არცა საარება
საზღუართა შორის შენთა, არამედ ეწოდოს მაცხოვარება ზღუდეთა შენთა და ბჭეთა შენთა წახნაგებულ.
და არა იყოს შენდა მზე ნათლად დღისა, არცა აღმოსავალი მთოვარისა
განგინათლებდეს შენ ღამესა, არამედ იყოს შენდა უფალი - ნათელ საუკუნე და ღმერთი - დიდება შენდა, რამეთუ არა დაჰ
დეს მზე შენი, და მთოვარე შენი არა მოაკლდეს; რამეთუ იყოს შენდა უფალი ნათელ საუკუნე, და აღესრულნენ დღენი გლოისა შენისანი.
და ერი შენი ყოველი მართალ და დაიმკ
დრონ ქუეყანა
საუკუნოდ, და მცველნი ნერგსა საქმესა
ელთა მისთასა სადიდებელად.
შემცირებულ იყოს ათასეულად და კნინი ნათესავად დიდად.
მე უფალმან,
ჟამად-ჟამად შევკრიბნე იგინი.
/ესაია, თავი 60/
გაგრძელებას შემოგთავაზებთ...