განათლდი, განათლდი, იერუსალიმ! რამეთუ მოიწია ნათელი შენი, და დიდება  ღმრთისა შენ ზედა აღმობრწყინდა.

აჰა, ბნელმან დაფაროს ქუეყანა და ნისლი წარმართთა ზედა, ხოლო შენ ზედა გამოჩნდეს უფალი და დიდება მისი შენ ზედა იხილვოს.

და ვიდოდიან მეფენი ნათელსა შენსა და წარმართნი ბრწყიბვალებასა შენსა.

აღიხილენ, აღიხუენ გარემოს თვალნი შენნი, და იხილენ შეკრებვულნი შვილნი შენნი. მოვიდნენ ძენი შენნი შორით, და ასულნი შენნი მართა ზედა აღებულ იქმნენ.

მაშინ იხილო და გიხაროდის, და განჰრთე გულითა, რამეთუ გარდამოცვალოს შენდამი სიმდიდრე ზღსა, და წარმართთა და ერთა.

და მოვიდეს შენდა კოლტები აქლემთა, და დაგფარონ შენ აქლემთა მადიამისათა და გეფარისათა, ყოველნი საბათ მოვიდენ მომღებელნი ოქროსა და გუნდრუკსა შესწირვიდენ შენდა და ქვასა პატიოსანსა და მაცხოვარებითა უფლისათა ხარებულ იყვნენ.

ცანო, ცანით სიხარული, ყინულის ლოდი მოლოდინისა გადნეს და მწყალობელ სრულდეს წყალი ნდობისა, თითო-ეული წვეთი წყლისა განცისკროვნდეს.

ცათაშინელმა ცათაშინური ჭეშმარიტების დღე აღანთო. დიდება დიდებით დიდთა საქმეთა უფლისათა! მხოლოდ უფალით და უფალი ყველგან!!!

დიდება ცათაშინ მეუფებასა შენსა და სიმართლესა შენსა, ჭეშმარიტება ჭეშმარიტებით აიცნოს ზეცამ.

მოვიდოდნენ, მოეფინებოდნენ და შემოკრბენ შენდა, და იყოს მეფე სიხარულითა აღსავსე და თვალნი მისნი სითბოსა და სიყვარულს ასხივებდნენ. და ყოველნი ცხოვარნი კედარისანი შემოკრბენ შენდა, და ვერძნი ნაბაოთისნი მოვიდენ შენდა, და შეიწირნენ შეწყნარებულნი მსხუერპლისაცავსა ზედა ჩემსა,  და სახლი სალოცველისა ჩემისა იდიდოს.

ვინ არიან ესენი, რომელნი ვითარცა ღრუბელნი ფრინვენ, და ვითაცა ტრედნი, მართუეთა თანა ჩემდა მომართ არს სიონ.

მე ჭალაკნი მელოდეს, და ნავნი თარშისანი პირველთა შორის მოყვანებად შვილთა შენთა შორით, და ოქროსა და ვერცხლსა მათსა მათ თანა სახელისათს უფლისა, წმიდისათს ისრაილისა დიდებულ-ყოფად, და აღეშენნენ უცხოტომთა ზღუდენი შენნი, და მეფენი მათნი წარმოგიდგენ შენ, რამეთუ რისხვითა ჩემითა დაგეც, და წყალობითა ჩემითა შეგიყუარენ შენ.

და განეხუნენ ბჭენი შენნი სამარადისოდ დღე და ღამე, არა

დაეშნენ, შემოღებად შენდა ძალსა ნათესავთასა და მეფეთა მოგურილთა, რამეთუ ნათესავი და მეფენი, რომელნი შენ არა გმსახურებდენ - წარწყმდენ, და ნათესავნი მოორებით მოორდენ.

და დიდება ლიბანისა შენდა მოვიდეს საროსსა მიერ და ფიჭსა და ნაძსა ერთბამად დიდებად ადგილი წმიდა ჩემი, და ადგილი ფერთა ჩემთა ვადიდო.

და მოვიდოდიან შენდამი ძენი დამამდაბლებელთა შენთანი და განმაძნებელთა შენთანი შეშინებულნი, თაყუანის-სცემენ კუალთა ფერთა შენთასა ყოველნი, რომელნი გაჭირვებდენ შენ, და გეწოდოს ქალაქ უფლისა, სიონ, წმიდისა ისრაილისა.

ქმნისათს შენისა დატევებულ და მოძულებულ, და არა იყო შემწე, და დაგდვა შორის სიხარულ საუკუნო მხიარულება ნათესავთასა, და სწოვდე სძესა წარმართთასა და სიმდიდრესა მეფეთასა შჭამდე შენ, და სცნა, ვითარმედ მე ვარ უფალი მაცხოვნებელი შენი და გამომსნელი შენი, ღმერთი ისრაილისა.

და რვალისა წილ მოგართვან შენ ოქრო, ხოლო რკინისა წილ მოგართუან ვერცხლი, და ძელისა წილ მოგართვან რვალი, ხოლო ქვისა წილ რკინა და მივსცნე მთავარნი შენნი მშდობით და ზედამხედველნი შენნი სიმართლით.

და არა ისმეს ყუეყანასა შინა შენსა უსამართლოება, არცა შემუსვრა, არცა საარებასაზღუართა შორის შენთა, არამედ ეწოდოს მაცხოვარება ზღუდეთა შენთა და ბჭეთა შენთა წახნაგებულ.

და არა იყოს შენდა მზე ნათლად დღისა, არცა აღმოსავალი მთოვარისაგანგინათლებდეს შენ ღამესა, არამედ იყოს შენდა უფალი - ნათელ საუკუნე, და აღესრულნენ დღენი გლოისა შენისანი.

და ერი შენი ყოველი მართალ და დაიმკდრონ ქუეყანა საუკუნოდ, და მცველი ნერგსა საქმესა ელთა მისთასა სადიდებელად.

შემცირებული იყოს ათასეულად და კნინი ნათესავად დიდად. მე, უფალმან, ჟამად-ჟამად შევკრიბნნე იგინი. ყველა ფერი ვაჩუქე, ერო ჩემო, ჩემს მიზანს, ღმერთისაგან დამიზნებულსა და ჩემგან ნაისარალს მონიშვნით, ის-არი აღდგომის თანაზიარებით რასაც ელი.

ის - რა ელითი დაფარული მზის ბრწყინვალება, აღდგომით ვბრძანებ - ერი აღსდგეს და ისრალს დაეუფლოს სიმშვიდე. გებაგონითა ვარ ანგონითი და გიორგი ვარ, გიპერ-იონითი!

ყველა, ვინაც მიცნო სიხარულით შემოსვითდეს და მოსულს - მოსულიერებულს ტირილთაგან შემომიდგეს მარში!

კენჭა-ბერი ვარ, მიცანაშვილი!

მომინაცვლებით ვაღზევებ ღმერთის სადიდებელსა და რჩეულ ერს - საქართველოს!