ქუეყანაო, ქუეყანაო, ქუეყანაო, ისმინე სიტყუა უფლისა!

ამათ იტყს უფალი:  (ჰოი) მწყემსნო წარმწყმედელნო და განმაბნეველნო ცხოვართა საძოვრისა ჩემისათა, - იტყს უფალი.

ამისთს ამათ იტყს უფალი ღმერთი ისრაელისა მწყემსთა ზედა მმწყსელთა ერისა ჩემისათა: თქუენ განაბნიენით ცხოვარნი ჩემნი, და განაგარეენით იგინი, და არ მოიხილენით იგინი.

აჰა, მე შურ-ვიგო თქვენს ზედა ბოროტთაებრ სიმარჯუეთა თქუენთა. - თქუა უფალმან, და მე შევიწყნარნე ნეშტნი ერისა ჩემისანი ყოვლისაგან ქუეყანისა, სადა განვაგარეენ იგინი მუნ, და დავადგინნე იგინი საძოვარსა მათსა ზედა, და აღორძნდენ და განმრალდენ.

და აღუდგინე მათ მწყემსნი, რომელნი ჰმწყსიდენ მათ, და არცა ეშინოდიუს მერმე, არცა იწიწვოდიან, არცა ორმაობდენღა, - იტყს უფალი, - და აღუდგინო დავითს აღმოსავალი მართალი, და მეფობდეს მეფე მართალი და გულისმა-ყოს და ქმნას განკითხვა და სიმართლე ქუეყანასა ზედა.

დღეთა შინა მისთა ცხონდეს იუდა და ისრაელი დაემკვიდროს სასოებით და ესე სახელ მისსა, რომელი უწოდოს მას უფალმან (იოსედეკ თთ წინაწარმეტყუელთა შორის).

ამისთს, აჰა, დღენი მოვლენ, - იტყს უფალი, - და არა თქუენ მერმე: ცხოველ არს უფალი, აღმომყვანებელი ძეთა ისრაელისათა ეგპტით.

და ცხოველ არს უფალი, აღმომყვანებელი და მომყვანებელი თესლსა სახლისა ისრალისასა ქუეყანისაგან ჩრდილოსა და ყოველთაგან სოფლებთა, სადაცა განვაგარეენ იგინი მუნ, და

დაემკდრნენ ქუეყანასა ზედა მათსა.

წინაწარმეტყველთათს შეიმუსრა გული ჩემ შორის, შეირყინეს ყოველნი ძუალნი ჩემნი. ვიქმენ, ვითარცა მამაკაცი შემუსრვილი და ვითარცა კაცი შეპყრობილი ღნისა მიერ, პირისაგან უფლისა და პირისაგან მისისა, რამეთუ მრუშებათა მიერ აღივსო ქუეყანა, რამეთუ პირისაგან ამათისა იგლოვა ქუეყანამ. განმეს საძოვარნი უდაბნოსანი და იქმნა სრბა მათო ბოროტ, და ძალი მათი არა ესრე, რამეთუ მღდელი და წინაწარმეტყუელნი შეიმწიკულნეს, და სახლსა შინა ჩემსა ვიხილენ უკეთურებანი მათნი, - თქუა უფალმან.

ამისთს იქმენინ გზა მათი მათდა საბრე ალმურსა შინა, და შებრკოლდენ და დაეცნეს მას შინა მით, რამეთუ მოვჰადე მათ ზედა ძრნი წელიწადსა შინა ზედ მიხედვისა მათისასა, - თქუა უფალმან, -

და წინაწარმეტყუელთა შორის სამარიასათა ვიხილენ უსჯულოებანი.

წინაწარმეტყუელებდეს სახელსა ზედა ჩემსა ბაალისთს და შეაცთუნეს ერი ჩემი ისრაელი.

და წინასწარმეტყუელთაცა შორის იერუსალემისათა ვიხილენ განსაკრთომელნი მემრუშექმნილთა  და მავალთა სიცრუეთა შინა და შემწეთა ელთა ბოროტთასა არმოქცევისათს კაცადისა გზისაგან მისისა ბოროტისა. იქმნეს ჩემდა ყოველნი, ვითარცა სოდომა და მკდრნი მისნი, ვითარცა გომორრა.

ამისთვის იტყს უფალი ძალთა წინასწარმეტყუელთა ზედა: აჰა, მე ვაჭამებ მათ სალმობასა და ვასუამ მათ წყალსა მწარესა, რამეთუ წინასწარმეტყუელთაგან იერუსალიმისათა გამოდა შემწიკულება ყოვლისა ქუეყანისად.

ესრეთ იტყს უფალი, ყოვლისა მპყრობელი: ნუ ისმენთ სიტყვათა წინასწარმეტყუელთასა, რომელნი გიწინასწარმეტყუელებენ თქუენ, რამეთუ გაამაოებენ თქუენ იგინი. ხილვასა გულისა მათისასა იტყან და არა პირისაგან უფლისა.

ეტყან ურჩთა სიტყსა უფლისათა: მშვიდობა იყოს თქუენდაო, და ყოველთა მავალთა ნებათაებრ მათთა ყოვლისა მავალისა, საცთურითა გულისა მისისათა.

ჰრქუას: არა მოვიდენ შენ ზედა ძრნი, რამეთუ ვინ დადგა სახილავსა შორის უფლისასა, და იხილა და ესმნეს სიტყვანი მისნი? ვინ ყურად-იღო სიტყვა მისი და ისმინა?

აჰა, ძრვა უფლისა მიერ და რისხვა გამოვალს თანადშესარყეველად, კუალად ქცეული უთნოთა ზედა მოიწია.

არღა მერმე მიიქცეს გულისწყრომა უფლისა, ვიდრემდის ყოს იგი და ვიდრემდის დაადგინოს იგი ელ-ყოფანი გულისა მისისანი, უკანასკნელთა დღეთასა გულისხმა-ყუნენ იგინი.

არ მივავლინებდ წინაწარმეტყუელთა, და იგინი რბიოდეს, არ ვიტყოდე მათდა მიმართ, და იგინი წინასწარმეტყველებდეს.

და თუმცა დგეს გუამოვნებასა ჩემსა შორის, და ისმინნეს სიტყვანი ჩემნი, ასწავებდესმცა ერსა ჩემსა და მოაქცევდეს მათ გზისაგან მათისა ბოროტისა და ბოროტთაგან სიმარჯუეთა მათთა.

ღმერთი მახლობელი მე ვარ, - იტყს უფალი, - და არა ღმერთი შორიელი.

ნუ დაიმალოს კაცი სამალავსა შინა, და მე არა ვიხილო იგი? - იტყს უფალი, - ნუ არა ცასა და ქუეყანასა მე აღვავსებ? - იტყს უფალი, - მესმნეს, რომელთა იტყან წინასწარმეტყველნი, რათა წინასწარმეტყველებენ სახელითა ჩემითა ცრუთა მეტყუელნი: ვიძილისშინეთ ძილისშინა;

ვიდრემდის იყოს გულსა შინა წინასწარმეტყუელთასა, რომელნი წინასწარ-მეტყველებენ ცრუთა, და  წინასწარმეტყველებენ ნებათა გულისა მათისათა, რომელნი იგონებენ.

დავიწყებასა ერისა ჩემისაგან სახელსა ჩემისასა ძილისშინათა მათთა მიერ, რომელთა მიუთხრობდა კაცადი მოყუსისა მიმართ

თსისა, ვითარ-იგი დაივიწყეს მამათა მათთა სახელისა ჩემისა ბაალის ძლით?

წინასწარმეტყუელმან, რომლისა შორის არს ძილისშინა, შთამოთქუნ ძილისშინა თსი, რომლისა შორის სიტყვა ჩემი მისდა მიმართ,  შთამოთქუნ სიტყვა ჩემი ჭეშმარიტებით, - იტყს უფალი, - რა არს ბზე იფქლისა მიმართ?

ეგრეთ სიტყვანი ჩემნი არა სიტყვანი ჩემნი, ვითარცა ცეცხლი მოტყინარე, - იტყს უფალი, - და ვითარცა წერაქვი განმკუეთი კლდისა?

ამისთს, აჰა, მე წინასწარმეტყუელთა მიმართ, - იტყს უფალი ღმერთი, - რომელნი იპარავენ სიტყვათა ჩემთა თითოეული მოყუსისაგან თსისა.

აჰა, მე წინასწარმეტყუელთა მიმართ, რომელნი წინასწარმეტყველებენ ძილისშინათა ცრუთა, - თქუა უფალმან, - და მიუთხრობენ მათ და აცდუნებენ ერსა ჩემსა ტყუილითა მათთა მიერ და საცთურთა მათთა მიერ.

და მე არ მივავლინენ იგინი და არა ვამცენ მათ, და სარგებელი არა არგონ ერსა ამას, - თქუა უფალმან.

და უკეთუ გკითხოს ერმან ამან, ანუ მღვდელმან, ანუ წინაწარმეტყუელმან მეტყუელმან: რა არს მიმართება უფლისა?  და ჰრქუა მათ: თქუენ ხართ მიმართება უფლისა, და დაგამუნე თქუენ, - იტყს უფალი, -

და წინაწარმეტყუელმან და მღდელმან და ერმან ამათ უკეთუ თქვან მიმართება უფლისა, და შური ვიძიო კაცსა მას ზედა და სახლსა მისსა ზედა, რამეთუ ესრეთ იტყთ კაცადი მოყუსისა მიმართ თსისა და კაცადი ძმისა მიმართ თსისა.

რა მოგიგო უფალმან?

და რა თქუა უფალმან?

და მიმართება უფლისა ნუ სახელ-იდებინ მერმე, რამეთუ მიმართება უფლისა იყოს კაცისა სიტყვა მისი.

გარდააქციენით სიტყუანი ღმრთისა ცხოველისანი, უფლისა ძალთასა ღმრთისა ჩუენისანი.

ესრეთ სთქუთ წინაწარმეტყუელისა მიმართ: რა მოგიგო შენ უფალმან? და რა თქუა უფალმან?

და მიმართებასა უფლისასა ნუ იტყთ. ამისთს ამათ იტყს უფალი:

ამის წილ, რომელ სთქუთ სიტყვა ესე, მიმართება უფლისა, და მივავლინე თქუენდამი მეტყუელმან: არა იტყთ მიმართებასა უფლისასა.

ამისთს, აჰა, მე მიგიხუნე  თქუენ მიმართებითა, და დაგამუნე თქუენ და ქალაქი, რომელი მიგეც თქუენ და მამათა თქუენთა პირისაგან ჩემისა.

და მივსცე თქუენ ზედა ყუედრება საუკუნო და უპატიოება საუკუნო, რომელი არ დავიწყებულ იქმნეს.

უფალმა განაცხადა, იერემიამ დაბეჭდა, მე, კენჭა-ბერმა შევჭამე.