“და ვიხილე ცა ახალი და ქუყანა ახალი; რამეთუ პირველი იგი ქუყანა წარხდეს, და ზღუა არღარა არს მერმე.

და მე, იოანე, ვიხილე ქალაქი იგი წმინდა იერუსალიმი ახალი, გარდამომავალი ზეცით ღმრთისაგან, განზადებული ვითარცა სძალი, შემკული ქმრისა მიმართ თ სისა.

და მესმა მა დიდი ზეცით, რომელი იტყოდა: აჰა, სამკდრებელი ღმრთისა კაცთა თანა, დაიმკდროს მათთანა; და იგინი იყუნენ ერ მისსა, და იგი ღმერთი მკდრ იყოს მათ შორის ღმრთად მისსა.

და ახოცოს ღმერთმან ყოველი ცრემლი თუალთაგან მათთა, და სიკუდილი არღარა იყოს მერმე; და არცა გლოვა, არცა ღაღადება, არცა ტკივილი არღარა იყოს მერმე; რამეთუ პირველნი იგი წარხდეს’’. / გამოცხადება იოანესი, თავი 21; 1-4/

განგახსენებთ წერილს წინასწარმეტყუელთასა, მე, გიორგი, მონა ხვთისა, ჰიპერიონი იონთა, დაფარული ქალაქის კარიბჭის მცველი,  რუსალმსა.

“და მოვიდეს სიონისათვის მსნელი და გარეწარაქციოს უთნოობა იაკობისაგან, - იტყს უფალი.

და ესე არს ჩემ მიერ აღთქმა მათდა, - თქვა უფალმან, - სული ჩემი, რომელი არს შენ ზედა და სიტყუანი, რომელნი მივსცენ პირსა შენსა, არა მოაკლდენ პირისაგან შენისა და პირისაგან თესლისა შენისა, - თქუა უფალმან, - ამიერითგან და საუკუნოდმდე’’. /ესაია 59; 21, 22/

“განათლდი, განათლდი იერუსალიმ! რამეთუ მოიწია ნათელი შენი, და დიდებაღმრთისა შენ ზედა აღმობრწყინდა.

აჰა, ბნელმან დაფაროს ქუეყანა და ნისლი წარმართთა ზედა, ხოლო შენ ზედა გამოჩნდეს უფალი და დიდება მისი შენ ზედა იხილვოს.

და ვიდოდიან მეფენი ნათელსა შენსა და წარმართნი ბრწყინვალებასა შენსა.

აღიხილენ, აღიხუენ გარემოს თვალნი შენნი,  და იხილენ შეკრებულნი შვილნი შენნი. მოვიდნენ ძენი შენნი შორით, და ასულნი შენნი მართა ზედა აღებულ იქმნენ.

მაშინ იხილო და გიხაროდეს,  და განჰკრთე გულითა,  რამეთუ გარდამოცვალოს შენდამო სიმდიდრე ზღსა,  და წარმართთა და ერთა.

და მოვიდეს შენდა კოლტები აქლემთა, და დაგფარონ შენ აქლემთა მადიამისათა და გეფარისათა, ყოველნი საბათ მოვიდენ, მომღებელნი ოქროსა, და გუნდრუკსა შესწირვიდენ შენდა და ქვასა პატიოსანსა და მაცხოვარებითა უფლისათა ხარებულ იყვნენ.

და ყოველნი ცხოვარნი კედარისანი შემოკრბენ შენდა, და ვერძნი ნაბეოთისნი მოვიდენ შენდა, და შეიწირნენ შეწყნარებულნი მსხუერპლისაცავსა ზედა ჩემსა, და სახლი სალოცველისა ჩემისა იდიდოს.

ვინ არიან ესენი, რომელნი, ვითარცა ღრუბელნი, ფრინვენ და, ვითარცა ტრედნი მართუეთა თანა ჩემდა მომართ არს სიონ.

მე ჭალაკნი მელოდეს, და ნავნი თარშისანი პირველთა შორის მოყვანებად შვილთა შენთა შორით,  და ოქროსა და ვეცხლსა მათსა მათ თანა სახელისათს უფლისა წმიდისათს ისრაილისა დიდებულ-ყოფად, და აღაშენნენ უცხოტომთა ზღუდენი შენნი, და მეფენი მათნი წარმოგიდგენ შენ, რამეთუ რისხვითა ჩემითა დაგეც, და წყალობითა ჩემითა შეგიყუარენ შენ.

და განეხუნენ ბჭენი შენნი სამარადისოდ დღე და ღამე, არა

დაეშნენ,  შემოღებად შენდა ძალსა ნათესავთასა და მეფეთა მოგურილთა, რამეთუ ნათესავი და მეფენი, რომელნი შენ არ გმსახურებდენ, წარწყმდენ, და ნათესავნი მოორებით მოორდენ.

და დიდება ლიბანისა შენდა მოვიდეს საროსსა მიერ და ფიჭსა და ნაძსა ერთბამად დიდებად ადგილი წმინდა ჩემი, და ადგილი ფერთა ჩემთა ვადიდო.

და მოვიდოდიან შენდამი ძენი დამამდაბლებელთა შენთანი და განმაძნებელთა შენთანი შეშინებულნი, თაყუანის-სცემენ კუალთა ფერთა შენთასა ყოველნი, რომელნი გაჭირვებდენ შენ, და გეწოდოს ქალაქი უფლისა, სიონ, წმიდისა ისრაილისა.

ქმნისათს შენისა დატევებულ და მოძულებულ, და არა იყო შემწე, და დაგდვა შორის სიხარულ საუკუნო მხიარულება ნათესავთასა,

და სწოვდე სძესა წარმართთასა და სიმდიდრესა მეფეთასა შჭამდე შენ, და სცნა, ვითარმედ მე ვარ უფალი მაცხოვნებელი შენი და გამომსნელი შენი, ღმერთი ისრაილისა.

და რვალისა წილ მოგართვან შენ ოქრო, ხოლო რკინისა წილ მოგართუან ვეცხლი, და ძელისა წილ მოგართვან რვალი, ხოლო ქვისა წილ რკინა და მივსცნე მთავარნი შენნი მშდობით და ზედამხედველნი შენნი სიმართლით.

და არა ისმეს ქუეყანასა შინა შენსა უსამართლობა, არცა შემუსრვა, არცა საარებასაზღუართა შორის შენთა, არამედ ეწოდოს მაცხოვარება ზღუდეთა შენთა და ბჭეთა შენთა წახნაგებულ.

და არა იყოს შენდა მზე ნათლად დღისა, არცა აღმოსავალი მთოვარისაგანგინათლებდეს შენ ღამესა, არამედ იყოს შენდა უფალი - ნათელ საუკუნე და ღმერთი - დიდება შენდა, რამეთუ არა დაჰდეს მზე შენი, და მთოვარე შენი არა მოაკლდეს; რამეთუ იყოს შენდა უფალი ნათელ საუკუნე, და აღესრულნენ დღენი გლოისა შენისანი.

და ერი შენი ყოველი მართალ და დაიმკდრონ ქუეყანა საუკუნოდ, და მცველნი ნერგსა საქმესა ელთა მისთასა სადიდებელად.

შემცირებულ იყოს ათასეულად და კნინი ნათესავად დიდად.

მე უფალმან,

ჟამად-ჟამად შევკრიბნე იგინი.

/ესაია, თავი 60/

გაგრძელებას შემოგთავაზებთ...