იყო წყობილი უძრავად სიტყუა საკონებელი, როს ანგელოზი უფლისაჲ შთავიდა ქუეყანად ვაზისა, ადგილსა მას უვენაჴარსა, მიმოხილვად ადგილისა ტირილთაჲსა, სადა ნიშანი მწუხრისა დასვა უფალმა ღმერთმა ისრაჱლისამან.

წყლისა პირსა ნახა კაცი მომტირალი, ფრიად მწუხარე, სასჯელნი ისრაჱლისანი ატირებდა სულსა მისსა.

და ეჩუენა მას ანგელოზი უფლისა და ჰრქუა მას: უფალი შენ თანა ძლიერი ძალითა!

და რქუა მას მჴედარმან: ვიხილე თვალნი დედოფლისანი სევდიანნი და მრავლის მეტყუელნი, განმემარტა მზერაჲ მისი, რომელ აღმოიკითხებოდა: ჩემდა მოიხილე, უფალო, და უკუეთუ არს უფალი ჩუენ თანა, რაჲსათჳს მპოვნა ჩუენ ყოველმანვე ამან ბოროტმან? და სადა არიან ყოველნი იგი საკჳრველებანი მისნი, რავდენთა მითხრობდეს ჩუენ მამანი ჩუენნი? და თქუან: ვითარმედ ეგჳპტით გამომიყვანნა ჩუენ, ხოლო აწ განგჳშორნა ჩუენ და მიგუცნა ჩუენ ჴელთა მსახურთა სიცრუისათა.

ნუგეში სცეს ნუგეშინის მცემელმა, თქუა ანგელოზმა უფლისამან და დაჰმატებდა და იტყოდა: აღსდგება სამკჳდრებელი დავითისა და აღსდგება მეფეთა გზა.

ხოლო განსვლათა მათ ჟამთა განწმედისათა, რომელ გზაჩენილ არს დედუფლისათვის, აღადგინოს გჳირგჳნთმმოსველმან გვირგვინი დედუფლისაჲ - წამ-იცვალოს ტირილი მხიარულებად!

ანნა-დონითა ვარ მასზე.

მე, გიორგი იონთა ჰიპერიონმა, მოვკვეთე ხენი უნაყოფონი, ღმერთის ბრძანებითა ვქმენ ესე, დამაგვირგვინებელითა ვარ აწ ნერგითა ახალითა.

და ესე არს ჩემს მიერ აღთქმა მათდა, - თქვა უფალმან: სული ჩემი, რომელი არს შენ ზედა და სიტყუანი, რომელნი მივსცენ პირსა შენსა, არა მოაკლდენ პირისაგან შენისა და პირისაგან თესლისა შენისა ამიერითგან და საუკუნოდმდე. - თქუა უფალმან.

რამეთუ, აჰა, უფალმან ყო სასმენელ, ვიდრე დასასრულამდე ქვეყანისა. არქუთ ასულსა სიონისასა: აჰა, მაცხოვარი მოვიდა შენდა, მქონებელი სასყიდელსა თჳსსა, და საქმე მისი წინაშე პირსა მისსა.

და უწოდოს მას ერი წმიდაჲ, რომელსა ერსაც წილხვედრით ერგო წილ-ფარულობაჲ დედა-ღვთისმშობლისაჲ.

და იხილონ ნათესავთა სიმართლე შენი და მეფეთა დიდებაჲ შენი, გიწოდის შენ სახელი შენი ახალი, რომელი უფალმან სახელ-გსდვა შენ.

და იყო გჳრგჳნ შუენიერების ჴელსა შინა უფლისასა და შარავანდ მეფობისა ჴელსა შინა ღმრთისა შენისასა.

კენჭა-ბერი