მე სიყვარულის ანგელოზი შემხვდა ცისკრისას,

ბრძანა - გახსენი გული მირქმისა,

ამოიდარე წარსულის ვნება და

სიხარული ჯავშნად გაიგე.

შენს გზებზე ფიქრით ნატარებ გულში,

მხოლოდ ეს სიტყუა ჩაიდე მარად,

სიყვარულია თვალთა ხარება,

მეობის გზება და გახარება.

მოირთვას ლტოლვა სიყვარულისა

და ჟინი კაცობის აღენთოს მუდამ.

ცებმა ჩამძახეს - ვინ გიყვარს ვაჟო!!!

მე შეუცნობლად დავენთე ცეცხლად,

მერე ვთქვი ხმა მაღალითით -

მიყვარს ის გრძნობა, რაც მავალია!

როგორ შემძახა მთების სულებმა,

ვინ ხარ გრძნობებეში რომ ჩამალულხარ,

ხმამაღლა რასაც უბნობ, გვითხარი.

თუ მართლა გიყვარს, თენებით ნახე

როგორ ამბრობს დილა ღმერთსა,

გრძნებით გზები თხრობით ვთენე,

გზას გაუყევთ ნაკალმარსა,

სიყვარულის თავში მოდით,

გული ჰქვია მის სახლ-კარსა.

გიორგი იონთა ჰიპერიონი

“თხა ქალწულთან’’ - დრო მარადიულში