ია კობში ამოსულა! - გაზაფხულის

დაძახილზე,

დაიმზევა ფიქრმა თვალი კალთით

 ხელზე,

გამარჯვების დრო დამდგარა - ნათლით

ბნელზე!

შევეკაზმე ცხენთან ერთად, ქამარი შემოვირტყი

წელზე.

შამბიანში ბალი ყვავის, ცხვარი შეეფინა

ველზე,

სიყვარულმა დაიდარა, გოგოს ბიჭი მოხვევია

ყელზე.

იაკობსაც გაეღვიძა, ხელი შემოირტყა

ხელზე.

ტაშის კარით ხმა გაისმა: ქართველებმა გავიმარჯვეთ -

დასაბამისეულ გველზე!

არწივები ცას აეკრენ, ცისარტყელით

დაფენილზე.

გრძელი მოკლედ მიგიწკიპეთ, დაგპატიჟეთ

უფლის ველზე,

შამბალას ტანტრა გითხარით, ამომყევით

ლიხის ქედზე!!!