ნაწილი II

“უგალობდით უფალსა, რომელი დამკდრებულ არს სიონს, მიუთხრენით წარმართთა შორის საქმენი მისნი”. /დასასრულსა საიდუმლოთათს ძისათა, ფსალმუნი დავითისა 9; 11/

“რათა მიუთხრა მე ყოველი ქებულება შენი ბჭეთა ასულისა სიონისათა; ვიხარებთ მაცხოვარებითა შენითა’’. /ფსალ. 9; 14/

“ვინ მოსცეს სიონით ცხორება ისრაელსა? რაჟამს მოაქციოს უფალმან ტყუ ერისა თსისა, იხარებდეს იაკობ და იშუებდეს ისრაელი. დიდება’’. /ფსალ. 13;7/

“შეისმინენ შენი უფალმან დღეს ჭირისა შენისასა, შემწე გეყავნ შენ სახელი ღმრთისა იაკობისი. მოავლინენ შენდა შემწე წმიდით მისით და სიონით გამო ელი აღგიპყარნ შენ; მოისენედ ყოველნი მსხუერპლნი შენნი და ყოვლად-დასაწუველნი შენნი განაპოხენ’’.

/ფსალ. 19; 1,2,3/

“დიდ არს უფალი და ქებულ ფრიად ქალაქსა ღმრთისა ჩუენისასა, მთასა წმიდასა მისსა. ძირ-მტკიცედ სიხარულითა ყოვლისა ქუეყანისათა მთანი სიონისანი, გუერდნი ჩრდილოსანი, ქალაქი მეუფისა დიდისა.

ღმერთი ტაძართა შინა მისთა განცხადებულ არს, რაჟამს შეეწეოდის მას. რამეთუ ესერა მეფენი ქუეყანისანი შეკრბეს და მოვიდეს ერთბამად.

მათ იხილეს ესრეთ და დაუკრდა, შეშფოთნეს, შეირყინეს; და ძრწოლამან შეიპყრნა იგინი; მუნ სალმობა, ვითარცა შობადისა.’’. /ფსალ. 47, 1 -6/

“იხარებდინ მთა სიონი და იშუებდედ ასულნი ჰურიასტანისანი სამართალთა შენთათს, უფალო.

მოადეგით სიონსა და მოიცევით იგი და მიუთხრობდით გოდლებსა შორის მისსა.

დასხენით გულნი თქვენნი ძალსა შინა მისსა და განიყავთ ტაძრები მისი, რათა მიუთხრათ ნათესავსა სხუსასა. რამეთუ ესე არს ღმერთი ჩუენი უკუნისამდე და უკუნითი უკუნისამდე და ამან დამმწყსნნეს ჩუენ უკუნისამდე’’. /ფსალ. 47; 10 – 14/

“ღმერთი ღმერთთა უფალი იტყოდა და უწოდა ქუეყანასა აღმოსავალითგან მზისათ ვიდრე დასავალდმდე.

სიონით გამო არს შუენიერება ჰაეროვნებისა მისისა. ღმერთი ცხადად მოვიდეს, ღმერთი ჩუენი და არა დადუმნეს; ცეცხლი მის წინაშე აღატყდეს და გარემოს მისსა ნიავქარი’’. /ფსალ. 49; 1 – 4/

(აქ მოცემული ღმერთის ცხადად გამოჩენა, ანუ გამოცხადება ბოლო ჟამს და მითითებულია ადგილი -  განსაკუთრებული აღმოსავალისა და დასავალის “მერიდიანზე’’, რომელსაც მზის ზენიტი ჰქვია.’’ და ამ ადგილის სახელია ს ი ო ნ ი  ).

სადაც სიონია - იქვეა იერუსალემი, ამას გვიხსნის დავითი თავის ფსალმუნებში.

“კეთილი უყავ, უფალო, ნებითა შენითა სიონსა და აღაშენნენ ზღუდენი იერუსალემისანი’’. /ფსალ. 50; 18/

“შენ გშუენის გალობა, ღმერთო, სიონს, და შენ მიგეცეს ლოცვა იერუსალემს’’. /ფსალ. 64; 1/

“რამეთუ ღმერთმან ისნეს სიონი, და აღეშენნენ ქალაქნი ჰურიასტანისანი, და დაეშენნენ მუნ და დაიმკდრონ იგი; და ნათესავმან მონათა შენთამან დაიპყრას იგი; და რომელთა უყუარს სახელი შენი, დაიმკდრონ მას შინა’’. / ფსალ. 68; 35, 36/

“ხოლო ჩემი მიახლება ღმრთისა კეთილ არს; და დადებად უფლისა მიმართ სასოება ჩემი, მითხრობად ჩემდა ყოველი ქებულება შენი ბჭეთა ასულისა სიონისათა’’. /ფსალ. 72; 28/

“მოისენე კრებული შენი, რომელ მოიგე დასაბამითგან; ისენ კუერთხითა მკდრობისა შენისათა მთა ს ი ო ნ ი ესე, რომელსა დაემკდრე მას შინა’’. /ფსალ. 73; 2,3/

“განცხადებულ არს ჰურიასტანს ღმერთი და ისრაელსა ზედა დიდ არს სახელი მისი. იქმნა მშდობით ადგილი მისი და

სამკდრებელი მისი სიონს’’. /ფსალ. 75; 1,2/

განსაკუთრებული ინფორმაცია მოცემულია სამოცდამეჩვიდმეტე ფსალმუნში:

“და შეიყვანნა იგინი (მთელი ერი) მთასა მას სიწმინდისა მისისა, (მერე დავით წინასწარმეტყველი, მეფე ისრალისა ამბობს წინადადებას, რომელიც გვიმხელს: პირველი, ის რომ დავითი იმყოფება ამ მთასთან) -

“და შეიყვანნა იგინი მთასა მას სიწმინდისა მისისასა, მთასა ამას (მის წინ მდგარი დავითი ლაპარაკობს - მთასა ამასო, ე. ი. აქ, ამ ადგილზე, კარიბჭესთან, რომელთანაც მე ვდგევარ და მიმაგნებინა ეს ადგილი ღმერთმა და ჩემმა ბედის-წერამ. დავითის მოსვლიდან - ჩემს მოსვლამდე გავიდა სამი ათასი წელიწადი, ანუ ღმრთაებრივი სამი დღე).

“რომელი მოიგო მარჯუენამან მისმან’’. /ფსალ. 77; 54, 55/

“და განიღძა ვითარცა მძინარემან უფალმან, ვითარცა ძლიერი, რომელი იქარვებნ ღნოსა’’.

(დააკვირდით, მიძინებასთან კავშირშია უფალი, ასევე იუდა - იაკობის შვილი, ასევე ლ ა ზ ა რ ე (ქართული ენა).

და დასცა მტერნი მისნი მართლუკუნ და საყუედრელად საუკუნოდ მისცნა იგინი.

განიშორა მისგან კარავი იოსებისი და თესლი ეფრემისი არა გამოირჩია მან; არამედ გამოირჩია მან თესლი იუდასი (გავიხსენოთ, ამ ადგილას უფალი იესო ქრისტე ნაზარეველი, ჩინით მეფეთ-მეფე, მეფე-მელქისედეკი და იუდეველთა მეფე). და მთა სიონი, რომელ შეიყუარა. (ანუ შეისმინა და დაინახა, მარტო ქართული ენა გადმოგვცემს ხედვის ყურთან დაკავშირებულს, შესმენასთან დაკავშირებულს ვამბობთ: უყურე, სმენით აღძრულმა, უყურე, დაინახე, სიხშირეებში ტალღურად ამოიცანი, რას უყურებ).

“და აღაშენა, ვითარცა მარტორქისა, სიწმიდე მისი, ქუეყანასა ზედა დააფუძნა უკუნისამდე. და გამოირჩია მან დავით, მონა თსი, და შეიწყნარა იგი სამწყსოსაგან ცხოვართასა; და ცხოვართა მუცელქუმულთაგან გამოიყვანა იგი მწსად იაკობ მონისა თსისა. და მწყსიდა მათ უმანკოებითა გულისა მისისათა და გონიერებითა ელთა მისთათა უძღოდა მათ. დიდება’’. / უკეთეს არს დააკვირდით მთლიანად 77 ფსალმუნს/

და დროა ფიქრი დაიწყოთ,

მართლიად გამოიღვიძო, ჩემო ერო,

ქართული დროშების ცას მიბჯენის დროა!

გიორგი იონთა ჰიპერიონი